Dzieci z Leningradzkiego,
reż.Hanna Polak, Andrzej Celiński,
TiM Studio, 2004 (33’)
Historia moskiewskich sierot, które tułają się po rosyjskim dworcu. Każdego dnia walczą  o przetrwanie, licząc na czyjąś pomoc.
Po upadku Związku Radzieckiego bez dachu nad głową zostało od miliona do czterech milionów dzieci. Na dworcach i ulicach w Moskwie żyje ich około 30.000. Film opowiada
o ich codziennej egzystencji. O tym jak sobie radzą, i co robią by przeżyć kolejny dzień. Brudne, bose wyciągają ręce po parę groszy… Jak mówił jeden z bohaterów filmu, wyżebrane pieniądze wydaja na klej, wódkę i jedzenie. Nikt się nimi nie interesuje i nikt
za nimi nie tęskni. Te dzieci nie mają nic i niczego już nie chcą. Może poza jednym – by
je ktoś przytulił.

Wyszukaj na stronie

Anuluj wyszukiwanie