Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Słupsku
„Dawna klasa polska” i „Szuflandia – lamus biblioteczny” – to spontaniczna akcja, którą rozpoczęliśmy w 2019 r., tuż przed naszym generalnym remontem. Z ochotą przystąpiliśmy do modernizacji, chcąc „starym kątom” bibliotecznym nadać świeżości, nowoczesności.
Takie unowocześnianie jest niezbędne do dobrego funkcjonowania każdej placówki oświatowej. Jeśli tylko środki finansowe na to pozwalają, każda instytucja z ogromną ochotą zmienia swój wizerunek na jak najbardziej nowoczesny. I to zrozumiałe.
Z kolei, z równą ochotą, instytucje muzealne gromadzą dorobek kolejnych pokoleń także przez gromadzenie rzeczy z przeszłością związanych. Z tym, że eksponaty muzealne mają za sobą wiele lat i wybierane są w sposób szczególny – stanowią szczególną wartość historyczną.
A my pomyśleliśmy, żeby przywołać w miniaturze – trochę dla wspomnień, trochę dla uśmiechu, trochę dla pamięci i edukacji młodych ludzi, klasę szkolną i bibliotekę sprzed kilkunastu, kilkudziesięciu lat. Gdy okazało się, że będziemy dysponowali pomieszczeniami, które w ten sposób możemy zagospodarować – postanowiłam o zachowaniu dla przyszłości, kilku gadżetów z przeszłości.
W przypadku „szuflandii” zrobiliśmy taką wystawę z własnych zachowanych przedmiotów, w przypadku „dawnej klasy” – poprosiliśmy o pomoc mieszkańców miasta. Dostarczyli nam oni niektórych eksponatów.
Najwięcej eksponatów do dawnej klasy pozyskaliśmy z dawnego Gimnazjum nr 2, przy ul. Sobieskiego. Tylko jeden eksponat jest związany ze szkołą, która była w budynku PBW – Sp. nr 10 – wieszak na uczniowskie ubrania.
Oba pomieszczenia są chętnie odwiedzane przez najmłodszych mieszkańców, którzy odwiedzają bibliotekę w związku z różnymi organizowanymi wydarzeniami, ale też przez bardziej zaawansowanych wiekiem, którzy je po prostu jeszcze pamiętają z własnej młodości ?.
Jak widać na inwentaryzacji rzeczy znajdujących się w Dawnej klasie, nie są to eksponaty muzealne … choć już pokryte patyną czasu ?.
Dużo przy tych eksponatach uśmiechu tych, którzy pamiętają je z własnych doświadczeń szkolnych, dużo zdziwienia, że „tak to było”, na twarzach najmłodszych ?
